Η έννοια της εφευρετικότητας σε σχέση με τις εφευρέσεις Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ)

Στην εποχή, που τα συστήματα στενής ΤΝ (narrow AI) κυριαρχούν με ιδιαίτερη επιτυχία βρίσκοντας εφαρμογή σε ποικίλους τομείς δραστηριότητας της κοινωνίας, όπου εκπαιδεύονται και εστιάζουν στην εκτέλεση συγκεκριμένων εργασιών (πχ. αυτοματοποιημένη έγκριση τραπεζικών δανείων, εξελιγμένες ιατρικές συσκευές διάγνωσης μελανώματος), παρατηρείται μια ολοένα αυξανόμενη αλληλεπίδραση μεταξύ των συστημάτων ΤΝ με τον άνθρωπο. Ανατρέχοντας στην ιστορία, ο άνθρωπος πράγματι στην προσπάθειά του να προάγει τεχνολογική καινοτομία, χρησιμοποιούσε πάντα τεχνολογικά εργαλεία, με τον ίδιο να θεωρείται αναμφισβήτητα εφευρέτης των τεχνολογικών επιτευγμάτων. Ωστόσο, η ραγδαία εξέλιξη των συστημάτων ΤΝ καθώς και ο καθοριστικός τους ρόλος στην συνεργατική συνύπαρξη με τον άνθρωπο, δημιουργούν ερωτήματα κατά πόσο τελικά η ΤΝ θεωρείται κάτι παραπάνω από ένα απλό εργαλείο στην διαδικασία της καινοτομίας.

Ένας απλοϊκός ορισμός των συστημάτων ΤΝ, για τους σκοπούς του άρθρου, που θα μπορούσε να δοθεί, είναι ότι αναφερόμαστε στην ικανότητα των μηχανών να επιτελούν νοητικές διεργασίες που συνδέονται με τον άνθρωπο όπως η μάθηση, ο συλλογισμός και η επίλυση ενός προβλήματος με τρόπο που πολλές φορές δεν είναι εύκολος να προσδιοριστεί.